امام مهدى (عج) مانند ساير فرستادگان الهى و ائمه ى معصوم(عليهم السلام)همه ى ويژگى ها و خصوصيات عالى را دارا است، لكن از لحاظ رفتار اجتماعى، بعضى خصوصيات را دارد كه خداوند متعال به آن حضرت عطا كرده است:
1- امام مهدى (عج) هيچ حكومتى را حتّى از روى تقيّه، به رسميت نشناخته و نمى شناسد. او مأمور به تقيّه از هيچ حاكم و سلطانى نيست و تحت سلطنت هيچ ستمگرى در نيامده و در نخواهد آمد. امام صادق(عليه السلام)مى فرمايد: «قائم(عليه السلام) قيام مى كند در حالى كه بيعت هيچ كس را بر گردن ندارد.».[1]
امام مهدى (عج) مانند ساير فرستادگان الهى و ائمه ى معصوم(عليهم السلام)همه ى ويژگى ها و خصوصيات عالى را دارا است، لكن از لحاظ رفتار اجتماعى، بعضى خصوصيات را دارد كه خداوند متعال به آن حضرت عطا كرده است:
1- امام مهدى (عج) هيچ حكومتى را حتّى از روى تقيّه، به رسميت نشناخته و نمى شناسد. او مأمور به تقيّه از هيچ حاكم و سلطانى نيست و تحت سلطنت هيچ ستمگرى در نيامده و در نخواهد آمد. امام صادق(عليه السلام)مى فرمايد: «قائم(عليه السلام) قيام مى كند در حالى كه بيعت هيچ كس را بر گردن ندارد.».[1]
2- آن حضرت، در قضاوت، از علم الهى استفاده كرده و نيازى به بيّنه و شاهد ندارد و همانند حضرت داوود و سليمان قضاوت خواهد كرد. امام باقر(عليه السلام) مى فرمايد: «سپس امام مهدى (عج) به منادى امر خواهد كرد تا ندا دهد كه اين مهدى است و همانند قضاوت داوود(عليه السلام) و سليمان(عليه السلام)قضاوت مى كند و در اين امر بيّنه اى نمى خواهد.».[2]
3- هر چند برخى از پيامبران و امامان، تشكيل حكومت دادند، ولى حكومت آنان فراگير نبود، بلكه محدود به مناطق خاص و قسمت هايى از سرزمين هاى عالم خاكى مى شد، امّا امام مهدى حكومتى فراگير تشكيل مى دهد كه تمام كره ى خاكى را در بر مى گيرد. پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)در اين مورد مى فرمايد: «... حكومت امام مهدى(عليه السلام) غرب و شرق را فرا مى گيرد.».[3]
4- حكومت حضرت مهدى (عج) حكومت عدل و داد است و جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد. تقريباً، در اكثر احاديث مربوط به امام زمان(عليه السلام) آمده است كه خداوند به وسيله ى آن حضرت، جهان را پر از عدل و قسط خواهد كرد.[4]
5- چون حكومت امام زمان، حكومت عدل است، همه از حكومت آن حضرت راضى خواهند بود. پيامبر(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: «در خلافت مهدى(عليه السلام)اهل زمين و اهل آسمان راضى خواهند بود.».[5]
منبع : اندیشه قم
[1]. بحارالأنوار، ج 51، ص 39.
[2]. مستدرك الوسائل، ج 17، ص 365.
[3]. بحارالأنوار، ج 51، ص 71.
[4]. همان، ج 51، ص 73.
[5]. همان، ج 51، ص 80.